بررسی ادبی مفاهیم و مضامین دعا در صحیفه ی سجادیه

کتاب نفیس صحیفه ی سجادیه منسوب به امام سجاد (علیه السلام) است. این متن ادبی بی نظیر دعا در بر دارنده ی مفاهیم بلند و آرمانیست، که در زیباترین شکل ادبی گنجانده شده است؛ امام سجاد (علیه السلام) در این کتاب شریف، آن چنان دقیق اوصاف الهی را بر می شمرند که مخاطب را به داشتن چنین معبودی حریص می سازند. نگاه موشکافانه ی ایشان به پدیده های هستی و انسان، به گونه ای است که انسان را به تفکر در هستی و خود وا می دارد. انسان با مطالعه ی صحیفه ی سجادیه، حق پدر، مادر، فرزندان، دوستان، دشمنان، همسایگان و اطرافیانش را می شناسد. همچنین از برخی وقایع تاریخی که سرتاسر چراغ راه بشریت است، آگاهی می یابد. امام زین العابدین (علیه السلام) در صحیفه ی سجادیه از اقتصاد جهت تقرب به معبود بهره جسته اند. صحیفه ی سجادیه اخلاق و تربیت یک انسان کامل را به بشریت عرضه می دارد. امام سجاد (علیه السلام) در صحیفه ی سجادیه چنان با شور و اشتیاق، و حضور قلب خداوند را بندگی می کنند که دل هر انسانی متوجه پروردگار می شود و اشک عشق او روان می گردد. این امام بزرگوار (علیه السلام) در صحیفه از مسائل دیگری چون: سیاست، صحت و سقم، نیایش ایام خاص و سلام و صلوات نیز یاد می کنند. و علت این جامعیت در مفاهیم، رسالتی است که امام سجاد (علیه السلام) در قالب دعاهای این کتاب شریف برای هدایت بشر به انجام رساندند.